آلودگی ناشی از نیروگاه‌های زغال‌سنگ در حال کاهش بود. سپس ترامپ و هوش مصنوعی به صحنه آمدند.

تقاضای بالای مراکز داده برای برق، برخی ایالات را وادار می‌کند تا از تعطیل شدن نیروگاه‌های سوزاندن زغال‌سنگ خود جلوگیری کنند — در حالی که واشنگتن‌دی‌سی محدودیت‌های آلودگی هوا را شل می‌کند.

تصویر توسط کلودین هلموت/پولیتیکو (تصاویر منبع از iStock)

دولت ترامپ اجازه می‌دهد که نیروگاه‌های زغال‌سنگ مقدار بیشتری آلودگی منتشر کنند، در حالی که شرکت‌های برق در سراسر کشور برای حفظ زیرساخت‌های کهنه زغالی خود از بازنشستگی اقدام می‌نمایند — و واشنگتن‌دی‌سی محدودیت‌های آلودگی هوا را شل می‌کند.

این دو روند همزمان — ضعف در حفاظت‌های آلودگی و تشدید استفاده از زغال‌سنگ — می‌تواند پیامدهای شدیدی برای افزایش دما و سلامت ساکنان نزدیک به نیروگاه‌های زغالی که انتشار آن‌ها با بیماری‌های قلبی، مشکلات تنفسی و کاهش IQ مرتبط است، داشته باشد.

سرمایه‌گذاری عظیم در ساخت مراکز داده می‌تواند روند ۱۵‑سالهٔ کاهش مصرف زغال‌سنگ در ایالات متحده را متوقف کند، زیرا صنعت برق برای رفع تقاضای بی‌سابقه انرژی سوپراستکامپیوترهای هوش مصنوعی به سرعت در حال دویدن است. این به این دلیل است که ساخت‌وساز سریع مراکز هوش مصنوعی شرکت‌های برق را وادار می‌کند تا وابستگی خود به نیروگاه‌های زغال‌سنگ که در مسیر بازنشستگی بودند، افزایش دهند، در حالی که تلاش برای ساخت منابع انرژی پاک‌تر همچون هسته، گاز طبیعی یا انرژی‌های تجدیدپذیر را پشت سر می‌گذارند.

رئیس‌جمهور دونالد ترامپ این اثرها را با کاهش موانع توسعه سوخت‌های فسیلی، مانع شدن پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر و تلاشی برای حذف یا تضعیف مقرراتی که انتشار دود، جیوه و آلودگی‌های اقلیمی را از نیروگاه‌های زغال‌سنگ محدود می‌کرد، تقویت کرده است.

چرخش واضح است: بیش از ۵۰۰ نیروگاه سوزاندن زغال‌سنگ بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ بسته شدند، بر پایه داده‌های فدرال. همزمان، مقررات فدرال میزان آلودگی منتشر شده از این نیروگاه‌ها را کاهش داد.

اما در دو سال گذشته، شرکت‌های برق بازنشستگی بیش از ۳۰ واحد تولیدی در ۱۵ نیروگاه زغال‌سنگ در سراسر کشور را به تأمین برق برای مراکز داده به تعویق انداختند، بر پایه تجزیه و تحلیل موسسهٔ پژوهشی پایداری Frontier Group. دولت ترامپ دستور داد دو نیروگاه — یک مرکز زغال‌سنگ در میشیگان و یک نیروگاه نفت و گاز در پنسیلوانیا — بیش از تاریخ بسته‌شدن خود فعال بمانند.

برخی از این تعویق‌ها پیش‌بینی می‌شود که چند سال ادامه یابند، اما دیگران می‌توانند بسیار طولانی‌تر باشند. شرکت Dominion Energy بازنشستگی ایستگاه کلیور پاور در ویرجینیا، جنوب‌شرق لینچبرگ، را به‌۲۰ سال، یعنی تا سال ۲۰۴۵، معوق گذاشت. دو نیروگاه سوزاننده نفت نیز به‌دلیل تقاضای برق مراکز داده، بازنشستگی خود را به تعویق انداختند، بر پایه گزارش Frontier Group.

در مجموع، ۱۵ نیروگاه سوخت فسیلی در سال ۲۰۲۳ تقریباً ۶۵ میلیون تن متریک گازهای گلخانه‌ای انتشار دادند — بیش از مقدار آلودگی منتشر شده توسط تمام منابع در ماساچوست. این امر مانع از تلاش برای کاهش آلودگی کربنی کشور می‌شود. نیروگاه‌های زغالی حدود ۱۵ درصد از تولید برق ایالات متحده را در سال گذشته تشکیل می‌دادند، که در سال ۲۰۰۱ این رقم حدود ۵۰ درصد بود. با این حال، آلودگی اقلیمی در این سال در آمریکا در حال افزایش است، تا حدودی به دلیل استفاده بیشتر از زغال‌سنگ.

سخنگوی مطبوعات EPA بریجیت هیرش گفت که لغو مقررات دورهٔ بایدن توسط دولت، به سلامت عمومی آسیبی نخواهد رساند، زیرا محدودیت‌های آلودگی که بیش از یک دهه پیش وضع شده‌اند، همچنان به‌کار خواهند بود.

«ما ملزم به قوانین واقعی تصویب‌شده توسط کنگره هستیم، نه به افکار خوش‌بینانهٔ فعالان اقلیمی که می‌خواهند انرژی قابل اطمینان که برتری هوش مصنوعی آمریکا را حفظ می‌کند، قطع کنند»، او گفت. «نیروگاه‌های زغالی قابل اطمینان که رهبری فناوری آمریکا را پشتیبانی می‌کنند، بحران‌ساز ادعای فعالان نیست، بلکه سیاست انرژی عاقلانه است.»

اما هم‌زمانی حذف قوانین آلودگی و طولانی کردن عمر نیروگاه‌های زغالی می‌تواند مردم را در معرض خطر قرار دهد. دانشمندان اثرات سلامت خطرناکی از آلودگی زغال‌سنگ شناسایی کرده‌اند.

دو نیروگاه زغالی در جورجیا که برای هوش مصنوعی روشن نگه داشته شده‌اند، در ۲۰ سال گذشته منجر به مرگ هزاران نفر شده‌اند، بر پایه یک مطالعهٔ همتا‑یادگیری ۲۰۲۳ منتشر شده در نشریه Science و تحت حمایت مؤسسه ملی بهداشت. یکی از این تأسیسات، نیروگاه بوین در شمال‑غرب آتلانتا، دومین کشنده‌ترین نیروگاه زغالی در کشور را به‌دست آورد و در مرگ ۷,۵۰۰ نفر نقش داشته است، همان‌طور که مطالعه اشاره می‌کند.

نیروگاه بوین و نیروگاه شرر در نزدیکی مکون، یکی از بزرگ‌ترین تأسیسات زغالی جهان، قرار بود تا پایان این دهه به سوزاندن گاز تبدیل شوند. سپس در ژانویه، Georgia Power اعلام کرد که هر دو نیروگاه تا سال ۲۰۳۹ زغال‌سنگ می‌سوزند تا تقاضای هوش مصنوعی را برآورده کنند. در آوریل، ترامپ برای هر دو نیروگاه دو‑ساله معافیت از الزامات کاهش آلودگی جیوه و دود از سال ۲۰۲۷ اعطا کرد.

تصمیم به ادامه کار نیروگاه‌های بوین و شرر «عمدتاً توسط تقاضای ظرفیت پیش‌بینی‌شده تا سال ۲۰۳۱» هدایت می‌شد، گفت متیوی کنت، سخنگوی Georgia Power. اما او افزود که درخواست این شرکت برای معافیت از قواعد آلودگی جیوه به‌دلیل نگرانی‌هایی دربارهٔ دقت فناوری نظارت بوده و «به‌هیچ‌وجه به نگرانی‌های مرتبط با تأمین انرژی مراکز داده مربوط نیست».

این نیروگاه‌ها تنها مراکزی نیستند که معافیت دریافت می‌کنند.

تقریباً ۷۰ نیروگاه اجازه نادیده گرفتن الزامات کاهش جیوه و دود در سال ۲۰۲۷ را دریافت کرده‌اند، در حالی که EPA قوانین مربوطه را بازنویسی می‌کند تا به‌صورت دائمی اجازه انتشار بیشتر آلودگی‌ها را بدهد. این سازمان همچنین قواعد محدودکننده جیوه و سایر آلاینده‌های سرطانی در منابع آب را تضعیف می‌کند و قوانین محدود‌کننده دود و گازهای گرم‌کننده سیاره را حذف یا به تعویق می‌اندازد.

«توسعه سریع مراکز داده هوش مصنوعی» به این معناست که «نیروگاه‌های زغال‌سنگ آمریکا باید در کار خود بمانند»، نوشته لِی زِلْدین، مدیرعامل EPA، در یک مقاله نظری فاکس نیوز در سپتامبر.

بسیاری از بازنشستگی‌های نیروگاه‌های زغالی پیش از به‌دست‌گیری ترامپ به تعویق افتادند. اما شرکت‌های برق به دولت — و پیش‌بینی‌های ارجاعی به لغوهای آن — در تصمیم‌گیری برای به‌تعویق انداختن حداقل دو بازنشستگی اشاره کردند.

پنج تا از ۱۵ نیروگاه زغالی که بازنشستگی‌شان به تعویق افتاده است، گذرنامه‌های آلودگی از دولت دریافت کرده‌اند. این نیروگاه‌ها شامل بوین، شرر و نیروگاه‌هایی در ایالات ایلینوی، میسی‌سی‌پی و وست‌ویرجینیا هستند. مجموعاً در سال ۲۰۲۳ حدود ۱۹۰ پوند جیوه منتشر کردند، بر اساس تجزیه و تحلیل داده‌های آلودگی EPA توسط خبرنامه E&E News پلی‌تیکو.

«شما می‌بینید که شرکت‌های برق و اپراتورهای شبکه به‌دلیل این تغییرات در چشم‌انداز مقرراتی جسورتر شده‌اند»، گفت کوئنتین گُد، تحلیلگر سیاستی در Frontier Group. «این‌ها نیروگاه‌هایی هستند که برنامه‌ریزی شده بود امسال یا سال آینده تعطیل شوند، و اگر نه برای هوش مصنوعی نبودند، آلودگی و سوزاندن زغال‌سنگ را انجام نمی‌دادند.»

سازمان‌های محیط‌زیست و بهداشت عمومی دادخواست‌های قانونی علیه دولت برای حذف الزامات آلودگی ارائه کرده‌اند، چرا که اقدام بر پایه ماده‌ای است که پیش از این استفاده نشده بوده و برای معافیت به دلایل امنیت ملی تأمین می‌شود.

دادخواست می‌گوید استفاده دولت ترامپ از این معافیت «به‌خطر می‌اندازد تحقق مزایای بهداشت عمومی بدون هیچ پایه‌ای معتبر.»

کاخ سفید درخواست برای اظهار نظر را پاسخ نداد.

هزینهٔ آلودگی هوش مصنوعی

هوش مصنوعی تولیدی، مقدار فضای مورد نیاز و مصرف برق مراکز داده را برای محاسبه و ارتباط گسترش می‌دهد. چت‌بات‌های هوش مصنوعی وقتی به پرسش‌های کاربران پاسخ می‌دهند، برق بیشتری نسبت به جست‌وجوی معمولی اینترنت مصرف می‌کنند. مراکز دادهٔ ابرمقیاس می‌توانند بیش از ۲۰۰,۰۰۰ فوت مربع فضا اشغال کنند و به اندازهٔ ۵۰,۰۰۰ خانه برق مصرف کنند.

این فشار باعث شده است که شرکت‌های برق، بسیاری از آن‌ها پیشنهاد ساخت نیروگاه‌های گاز طبیعی و خطوط لوله برای تأمین توان را بدهند. اما ساخت زیرساخت‌ها یک شبه رخ نمی‌دهد، لذا شرکت‌های برق به نیروگاه‌های زغالی که سنشان پیشگی است، مراجعه می‌کنند.

این امر با هزینه‌های بهداشتی همراه است.

پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا دریافتند که آموزش یک مدل بزرگ زبانی هوش مصنوعی می‌تواند آلودگی بیشتری نسبت به ۱۰,۰۰۰ سفر رفت‌وآمد خودرو بین لس‌آنجلس و نیویورک ایجاد کند. این مطالعهٔ ۲۰۲۴ همچنین برآورد کرد که آلودگی ناشی از تأمین انرژی تمام مراکز دادهٔ آمریکا تا سال ۲۰۳۰ می‌تواند هزینهٔ سلامت سالانه‌ای حدود ۲۰ میلیارد دلار را به‌بار آورد.

این محاسبه‌ها «بسیار محتاطانه» هستند، گفت شائولی رن، هم‌نویسنده و استاد مهندسی کامپیوتر در دانشگاه کالیفرنیا ریور ساید. این تخمین‌ها پیش از این که دولت ترامپ به‌دنبال لغو محدودیت‌های آلودگی برود و پیش از این که بسیاری از نیروگاه‌های زغالی بازنشستگی خود را به تعویق اندازند، تهیه شده‌اند.

او گفت: «به‌طور کلی موافقم که ما به هوش مصنوعی نیاز داریم، اما آلودگی هوا و آلودگی اقلیمی قابل‌سنجش است و باید درباره هزینهٔ آن فکر کنیم.»

آلودگی ناشی از نیروگاه‌های زغالی قبلاً «سمّی‌تر از سایر منابع» است، گفت فرانچسکا دومینچی، متخصص جمعیت‌شناسی و داده در مدرسه بهداشت عمومی هانس چان دانشگاه هاروارد.

وقتی EPA قوانین مربوط به جیوه و مواد سمی هوا را در سال گذشته، چند ماه پیش از ترک‌کار جو بایدن، نهایی کرد، پیش‌بینی کرد که تا سال ۲۰۲۸ این مقررات مانع انتشار ۱,۰۰۰ پوند جیوه و ۷۷۰ تن ذرات ریز در هوا خواهد شد.

تماشا: گفت‌وگو

در همان زمان، دولت بایدن مقررات جدید انتشار گازهای گلخانه‌ای برای نیروگاه‌های برق را تصویب کرد که محدودیت‌های جدیدی برای انتشار گازهای گرم‌کنندهٔ سیاره اعمال می‌کرد، در حالی که دود و سایر آلودگی‌ها را نیز کاهش می‌داد. اکنون EPA در تلاش است تا قانون اقلیمی را لغو کند و مقررات جیوه را تضعیف نماید تا آلودگی‌ها به سطوح ۲۰۱۲ بازگردند.

این سازمان همچنین در تلاش است تا یک قانون دیگر دوران بایدن که انتشار یک ماده سرطانی به‌نام برمید را از فاضلاب جلوگیری می‌کرد، به‌تأخیر بیندازد. این قانون پیش‌بینی می‌کرد که سالیانه از بین رفتن ۱۰۰ مورد سرطان کلیه جلوگیری شود. اگر این تأخیرها موفق شوند، نیروگاه‌های زغالی همچنان مجبور به رعایت قوانین تدوین‌شده در دورهٔ ترامپ خواهند بود که محدودیت‌های جیوه کمتر و هیچ محدودیتی برای برمید نداشتند.

هیرش، سخنگوی EPA، اشاره کرد که قوانین هوای جیوهٔ ۲۰۱۲ «به‌طور فوق‌العاده مؤثر» بوده‌اند؛ داده‌های سازمان نشان می‌دهد که این مقررات تا سال ۲۰۲۱ انتشار جیوه را ۹۰ درصد کاهش داده‌اند.

او گفت: «اجتماعات دارای محافظت‌های فدرالی مستحکمی هستند که پیشادست‌های چشمگیری به‌دست آورده‌اند. EPA ترامپ مطمئن می‌شود که همهٔ آمریکایی‌ها هوای پاک، زمین و آب تمیز داشته باشند در حالی که قدرت‌پذیری بزرگ‌هم‌پوشانی آمریکا را تضمین می‌کند و آمریکا را به‌عنوان پایتخت هوش مصنوعی جهان می‌سازد.»

پشتیبانی از هوش مصنوعی

یک‌سوم نیروگاه‌های زغالی که برای تأمین هوش مصنوعی روشن نگه داشته می‌شوند، در منطقه میانی اقیانوس اطلس ایالات متحده مستقر هستند و برای تأمین مسیر به اصطلاح Data Center Alley، یک ناحیهٔ سه‌استانی در ویرجینیا که به‌زودی می‌تواند خانهٔ ۴۰۰ یا بیش از آن مرکز داده باشد، به کار می‌روند.

این امر باعث شده که نیاز آینده به برق در حوزهٔ سرویس ویرجینیا شرکت Dominion Energy به‌سرعت افزایش یابد؛ پیش‌بینی می‌شود که تقاضای برق در این منطقه در ۱۵ سال آینده ۸۵ درصد افزایش یابد، طبق پیش‌بینی‌های PJM Interconnection، اپراتور شبکهٔ این منطقه.

ویرجینیا به‌تنهایی نمی‌تواند انرژی کافی را تأمین کند، بنابراین PJM از دو نیروگاه زغالی مریلند درخواست کرده است تا بازنشستگی خود را به تعویق بیندازند.

سومین نیروگاه سوخت فسیلی در شبکهٔ PJM، ایستگاه تولید انرژی ادستون در پنسیلوانیا، که قرار بود در ماه مه ۲۰۲۵ بازنشستگی شود، اما وزارت انرژی دستور داد که به‌کار خود ادامه دهد — و سوزاندن نفت را ادامه دهد — زیرا تعطیلی آن «مسئلهٔ کافی بودن منابع» را تشدید می‌کرد. این دستور تا فوریه تمدید شد.

وزارت انرژی دستورهای مشابهی برای نیروگاه‌های زغالی صادر کرده است، از جمله J.H. Campbell در میشیگان. این دستور چند روز پیش از تعطیلی برنامه‌ریزی شدهٔ نیروگاه در ماه می صادر شد. این دستور دو بار تمدید شد و اکنون نیروگاه تا فوریه باید روشن بماند.

سخنگوی DOE بن دیترچ گفت که این دستورات برای جلوگیری از «قطعی‌های غیرضروری» به‌دلیل «بازنشستگی زودرس نیروگاه‌های قابل اطمینان شامل زغال‌سنگ، نفت و گاز طبیعی» صادر شده‌اند.

پیش‌بینی‌های تقاضای برق مراکز دادهٔ جورجیا موجب به‌تعویق افتادن بازنشستگی سه نیروگاه زغالی — از جمله یک نیروگاه در میسی‌سی‌پی — شده است.

سرنوشت رشد مراکز داده می‌تواند تقاضای برق جورجیا را در دههٔ آینده سه برابر کند، بر پایه ادعای Georgia Power. این شرکت اخیراً تخمین زده است که پروژه‌های «بار بزرگ» بیش از ۵۱,۰۰۰ مگاوات برق تا اواسط سال‌های ۲۰۳۰‑۲۵ نیاز خواهند داشت.

مایکروسافت که در حال ساخت مراکز داده در سه مکان جورجیا است، از تصمیم Georgia Power برای به‌تعویق افتادن بازنشستگی‌های زغالی حمایت کرده است. این شرکت فناوری، که هدف دارد تا سال ۲۰۳۰ کربن‌نیم شود، در مواجهه با چالش‌های قانونی گروه‌های محیط‌زیست برای طرح اجرایی ترکیبی Georgia Power را در تابستان جاری حمایت کرد.

مایکروسافت اظهار کرد: «ما منافع مهمی در این پرونده‌ها داریم، زیرا مصرف‌کنندهٔ بزرگ برق از Georgia Power با نیازهای خاصی برای خدمات الکتریکی هستیم.»

برای رفع نیازهای مراکز داده، Georgia Power پیشاپیش ۶۰۰ مگاوات برق از یک نیروگاه زغالی میسی‌سی‌پی به نام Victor J. Daniel Electric Generating Plant خریداری می‌کند؛ این نیروگاه که پیش از ۲۰۲۷ قرار بود بازنشستگی شود، پس از تمدید عملیات به‌کار مانده است.

هنگامی‌که کمیسیون خدمات عمومی جورجیا در سال ۲۰۲۴ جلسه‌ای برای تصویب این معامله برگزار کرد، کمیسار تیم اچولز گفت خرید انرژی از خارج از ایالت مزایایی دارد: «آلودگی در جورجیا نیست، درست است؟»

او گفت: «آلودگی در میسی‌سی‌پی است. در مکان‌های دیگر هم است.» اچولز در همان ماه انتخابات مجدد خود را از دست داد.

بازگشت به زمان

سازمان‌های محیط‌زیست جورجیا سؤال کردند که آیا تقاضای انرژی ناشی از مراکز داده واقعی است یا توهمی.

وقتی Georgia Power در ژانویه برنامه‌های خود برای نگه داشتن بوین و شرر را اعلام کرد، تقریباً نیمی از پروژه‌های ابرمقیاس موجود در اسناد برنامه‌ریزی‌شده، هنوز به‌صورت قطعی به این ایالت ملحق نشده بودند.

جنیفر ویتفیلد، وکیل ارشد در مرکز حقوق محیط‌زیست جنوب، گفت: «آنها سعی می‌کنند امکان ورود مراکز داده به اینجا را فراهم کنند، اما در عین حال افرادی که هزینهٔ آن را با سلامت خود می‌پردازند، ساکنان عادی جورجیا هستند.»

آلودگی ناشی از بوین و شرر به‌صورت گسترده در سراسر ایالت پخش می‌شود و سطوح مضر دود و مه را حتی تا آتلانتا می‌رساند، گفتهٔ استن میبورگ، که ۱۸ سال به‌عنوان معاون مدیر منطقه‌ای EPA برای جنوب‌شرق خدمت کرده است.

نیروگاه‌های زغالی همچنین مشکلات آلودگی برای مردمی که خانه‌هایشان در مجاورت این مراکز عظیم قرار دارد، به‌وجود می‌آورند. سال گذشته، Georgia Power با ده‌ها نفر که ادعا کردند شرر به‌نادرستی خاک‌ریزی ذغال‌سفالی را به آب زیرزمینی محلی رها کرده، دعوای حقوقی را حل و فصل کرد. آنها ادعا کردند که این کار چاه‌هایشان را آلوده کرده و مشکلات بهداشتی از جمله سرطان به‌بار آورد.

آندریا گولسبی، که در جولیته، جورجیا بزرگ شده و تحت آلودگی بوی‌دار شرر زندگی می‌کرد، خود را خوش‌شانس‌تر از بسیاری می‌داند؛ چون خانواده‌اش به‌جای آب چاه، از آب شهری استفاده می‌کرد. با این حال، او به یاد می‌آورد که دیوار سفید خانهٔ مادربزرگش به‌دلیل دود سیاه رنگ گرفته بود و از کودکی می‌دانست که ماهی‌های نزدیک را به‌دلیل آلودگی جیوه نخورند.

او و همسایگانش تا سال ۲۰۲۲ هنگامی که Georgia Power اعلام کرد که این نیروگاه را بازنشست می‌کند، از آرامش نفس کشیدند. اما این شرکت در امسال برنامه‌های خود را تغییر داد.

او گفت: «ما فکر می‌کردیم این موضوع تا الآن تمام شده است، اما به‌نظر می‌رسد داریم به گذشته برمی‌گردیم.»

او انتظار داشت که دولت برخی از حفاظت‌های محیطی را لغو کند، اما شگفت‌زده شد که EPA شرر را از محدودیت‌های جیوه معاف کرد.

او گفت: «نمی‌فهمم چرا آنها به‌دلیل آلودگی اجازه‌نامه می‌دهند که بر سلامت مردم تأثیر بگذارد. همه باید قوانین را رعایت کنند، حتی هوش مصنوعی. ما اینجا زندگی می‌کنیم، این زندگی‌مان است، اما منافع‌مان در مرکز تصمیم‌گیری قرار نمی‌گیرد.»