نیکون شایستگی بیشتری برای رفع یک ضعف اساسی در سامانه Z نیکون دارد

در ماه گذشته، خبرهای بزرگی در عرصهٔ عکاسی منتشر شد، بنابراین تعجبی نیست که جفت لنزهای جدید APS‑C نیکون کمی به‌نظر نرسند. این موضوع متأسف‌کننده است، چراکه لنزهای نیکور Z 16‑50mm f/2.8 VR و نیکور Z DX MC 35mm f/1.7 به‌طور واقعی یکی از شکایات عمده‌ای را که بسیاری نسبت به سامانهٔ نیکور Z داشته‌اند، مرتفع می‌کنند: کمبود لنزهای جدید APS‑C با کیفیت بالا.

در آوریل، نیکون به PetaPixel اطلاع داد که قصد دارد لنز پنجاهم خود از سری نیکور Z را تا بهار سال آینده عرضه کند، که ما را به این سؤال وا داشت که سامانهٔ نیکور Z چه چیزهایی هنوز کم دارد. اگرچه برخی گزینه‌های واضح برای لنزهای مفقود از خانوادهٔ بدون‌آینهٔ نیکون وجود دارند، از جمله پرایم‌های سریع و لنزهای خاصی مثل چشم‌ماهی و تیلت‌شیفت (کنترل پرسپکتیو)، ما همچنین پرسیدیم: «DX، کجا هستی؟»

«سامانهٔ نیکور Z تنها چند لنز APS‑C دارد که همگی لنزهای کیت و زوم‌های تمام‌در‑یک هستند، به‌جز لنز نیکور Z DX 24 mm f/1.7. در لنزهای فعلی DX نیکور Z نیکون مشکلی وجود ندارد و بی‌تردید بازار عکاسی به‌طور کلی دگرگون شده است؛ به‌طوری که محبوبیت نسبی دوربین‌های APS‑C در سامانهٔ عمدتاً فول‑فریم نیکون Z کاهش یافته است، همان‌طور که در آوریل نوشتم. به هر حال، سخت است که دوران دوربین‌های DSLR APS‑C پیشرفتهٔ نیکون مانند نیکون D300 و نیکون D500 و لنزهای DX پیشرفتهٔ مرتبط، نظیر نیکور AF‑S DX 17‑55mm f/2.8G ED‑IF و نیکور AF‑S DX 35mm f/1.8G را فراموش کرد.»

مسئله این بود که عکاسان استفاده‌کننده از دوربین‌های APS‑C نیکون مجبور بودند بین لنزهای نسبتاً آهستهٔ نیکور Z DX با کیفیت تصویر پایین‌تر یا خرید لنزهای فول‑فریم که به‌کارشان نمی‌آید، که تقریباً همیشه منجر به داشتن کیت بزرگ‌تر و سنگین‌تر می‌شد، انتخاب کنند. چرا صاحبان دوربین‌های نیکون Z با APS‑C نمی‌توانند هم‌زمان از هر دو بهره‌مند شوند؟

چند ماه پس از انتقادات من، نیکون توانست مرا ساکت کند. در واقع، نیکون دقیقاً همان چیزی را که درخواست کرده بودم عرضه کرد: یک زوم DX معادل ۲۴‑۷۰ mm f/2.8 و یک پرایم سریع معادل ۵۰ mm.

کاش می‌توانستم بگویم که من عراف هستم یا لنزهای جدید نیکون را تجلی داده‌ام، اما در واقع فقط نکته‌ای را متوجه شدم که بسیاری از کسانی که در گذشته دوربین‌های DSLR APS‑C نیکون داشته‌اند، مانند من، متوجه می‌شدند.

اگرچه لنزهای جدید نیکور Z DX به‌نظر می‌آید که به‌سادگی می‌توانستند تولید شوند، نیکون همچنان شایستگی زیادی دارد. این شرکت خلا را پر کرد که لزوماً مجبور به آن نبود و حتی کاری انجام داد که برخی از رقبایش نکرده‌اند. برای مثال، کانن در سبد محصولات خود هفت لنز RF‑S (APS‑C) دارد که شامل پنج زوم کیت نسبتاً آهسته می‌شود. این زوم‌ها از عریض‌ترین، یعنی RF‑S 10‑18mm f/4.5‑6.3 IS STM، تا تله‌فوتو RF‑S 55‑210mm f/5‑7.1 IS STM گسترده می‌شوند. با این‌که کانن به‌ناراحتی سیستم RF خود را برای لنزهای شخص ثالث با فوکوس خودکار باز کرد، اما فقط لنزهای APS‑C، به‌نظر می‌رسد شرکت علاقهٔ چندانی برای پر کردن خلأ لنزهای سریع APS‑C خود نشان نمی‌دهد. اگرچه کانن مجموعه‌ای متمایز از لنزهای RF‑S ارائه می‌دهد؛ لنزهای RF‑S 7.8mm f/4 STM Dual و RF‑S 3.9mm f/3.5 STM Dual Fisheye برای تولید محتوای واقعیت مجازی.

سونی که حدود ۸۰ لنز اصلی E‑mount دارد و بهترین پشتیبانی از لنزهای شخص ثالث را نسبت به سایر شرکت‌ها ارائه می‌دهد، لنزهای معادلی با جفت جدید نیکون دارد: E 16‑55mm f/2.8 G و E 35mm f/1.8 OSS. اما سونی این مزیت را دارد که بیش از یک دهه به‌طور کامل به دوربین‌های بدون آینه متعهد بوده و تعداد قابل توجهی دوربین APS‑C در سیستم خود دارد، از جمله برخی مدل‌های بسیار خوب.

آیا جفت جدید لنزهای نیکور Z DX نیکون تأثیر چشمگیری بر تمام عکاسان نیکون خواهد داشت؟ قطعاً نه. با این حال، این به این معنا نیست که لنزهای DX نباید مورد توجه قرار گیرند؛ چرا که تا همین ماه گذشته این‌گونه رفتار می‌شد، از وقتی که نیکون اولین دوربین APS‑C Z خود، نیکون Z50، را در سال ۲۰۱۹ معرفی کرد. نیکون این اشتباه را اصلاح کرده و شایستگی تحسین را دارد. دوربین‌های جدیدتر همچون نیکون Z50 II و نیکون Zfc برای عکاسان مبتدی و علاقه‌مند فوق‌العاده‌اند و اکنون کسانی که این دوربین‌ها را دارند می‌توانند از لنزهای APS‑C عالی و بی‌چون و چراغ بهره‌مند شوند.