در دل طرح گم شده: چطور نویسندگان نوپا توسط پرسنل هوش مصنوعی و دفاتر مجازی در یک کلاهبرداری انتشاری جهانی مشکوک فریب خورده‌اند

وب‌سایت‌های انتشار کتاب در استرالیا، انگلستان و نیوزیلند به‌نظر می‌رسد با استفاده از توصیفات جعلی و صفحات پرسنل هوش مصنوعی، نویسندگان تازه‌کار را به‌سوی سپردن پول خود ترغیب می‌کنند.

Kelly Burke

یک نویسنده نوظهور استرالیایی پیش از آنکه متوجه شود ممکن است قربانی یک پروژه انتشاری بین‌المللی مشکوک شده باشد، به‌صورت چهره‌به‌چهره با یک کلاهبردار ظاهری ملاقات کرد.

مرکز ملی مبارزه با کلاهبرداری استرالیا در حال حاضر در حال بررسی پرونده‌ای است که یک وب‌سایت افراد را به‌دنبال جایگاهی در فضای بیش از حد شلوغ ناشری خودنمایی و خودانتشار جذب می‌کند. گاردین وب‌سایت‌های مشکوک مشابهی را در انگلستان و نیوزیلند کشف کرده است و همچنین دو وب‌سایت دیگر در داخل استرالیا فعال هستند.

این شبکهٔ ظاهری ناشران – که از وب‌سایت‌های کلون‌شده، پرسنل تولیدشده توسط هوش مصنوعی و دفاتر مجازی در استرالیا، انگلستان و نیوزیلند استفاده می‌کنند – شامل وب‌سایت‌هایی تحت نام‌های Melbourne Book Publisher، First Page Press (UK)، Aussie Book Publisher، Oz Book Publishers و BookPublishers.co.nz می‌شود.

سازمانی که به نام Melbourne Book Publisher فعالیت می‌کند، نویسندگان نوپایی را که فکر می‌کنند با ناشر معتبر Melbourne Books (که یک ناشر خودنمایی نیست) در ارتباط هستند، گمراه می‌کند؛ تا جایی که نامی تقریباً مشابه و شماره کسب‌وکار استرالیایی (ABN) آن را به‌کار می‌گیرد.

به‌نظر می‌رسد این شرکت به یک عملیات مشابه مستقر در لندن به نام First Page Press مرتبط است و هر دو پس از تماس گاردین با سؤالاتی درباره استفاده از محتوای تولیدشده توسط هوش مصنوعی، از جمله پروفایل‌های پرسنل و توصیفات، بخش‌های سایت‌های خود را حذف کردند.

First Page Press که آدرس‌هایش در لندن و مِلْبُرن قرار دارد، کتاب‌هایی را در سایت خود فهرست می‌کند که در واقع توسط یک شرکت انتشاری ترکیبی مستقر در ایالات‌متحده به نام Atmosphere Press منتشر شده‌اند. مدیرعامل آن، نک کورترایت، به گاردین گفت که این «دزدیده‌گی جسورانه» بوده و از آن زمان به First Page Press یک اخطار قطع و امتناع (cease and desist) صادر کرده و موضوع را به Scamwatch گزارش داده است.

اندریا*، نویسندهٔ تازه‌کار از استرالیا غربی که در حال بهبود پس از سرطان است، تمام انرژی‌اش را به رمان عاشقانهٔ فانتزی اختصاص داد و از دریافت پاسخ سریع به پرس‌وجوی خود در فیسبوک در صفحهٔ Melbourne Book Publisher خوشحال شد. یک اجرایی از شرکت با نام مارکوس هیِل مشتاق بود تا در مورد دست‌نوشتهٔ 86 000 واژه‌ای‌اش گفتگو کند و برای بحث دربارهٔ برنامه‌های انتشار و تبلیغ کتاب، یک جلسه ویدئویی برنامه‌ریزی کرد.

«من او را دیدم. او من را دید». اندریا می‌گوید: «او به هر سؤال دقیق دربارهٔ قراردادها و درصدهای انتشار پاسخ داد، ما دربارهٔ برنامهٔ امضای کتاب در مِلْبُرن صحبت کردیم، دربارهٔ حضورم در تیک‌تاک گفتیم و یک رونمایی در کتابفروشی محلی‌ام برنامه‌ریزی کردیم. من به همهٔ این‌ها ایمان داشتم.»

اندریا تنها ۸۸ دلار پرداخت کرد برای آنچه به او گفته شد که یک ABN برایش می‌خرد، اما معامله شروع به حل و فصل شد. او با دفتر Melbourne Books تماس گرفت، که اشتبالاً فکر می‌کرد با همان دفتر در ارتباط است، تا پیش از امضای قرارداد، مشاوره بیشتری بخواهد. به او گفته شد: «مارکوس در اینجا کار نمی‌کند».

او به این نتیجهٔ تکان‌دهنده رسید که چهره‌به‌چهره با کلاهبردار خود مواجه شده است. نویسندهٔ نوپای دیگری از استرالیا غربی، پیتر ارتمولر، تأیید کرد که با شخصی به اسم مارکوس هیِل و همچنین هانا پرستون که اندریا نیز در مکاتبات خود به این نام‌ها برخورد کرده بود، در ارتباط بوده است. او نیز صفحه را از طریق فیسبوک پیدا کرد، فکر می‌کرد ناشری سنتی است، اما زود متوجه شد که با یک شرکت تقلبی سروکار دارد و تنها ۱۵۰ دلار از دست داد؛ مبلغی که او به‌عنوان پیش‌پرداخت اولیهٔ بستهٔ انتشاری‌اش در نظر گرفته بود.

«آشنایی با تیم»: پرسنل هوش مصنوعی با دفاتر مجازی

محدودیت واقعی این پروژه همچنان غیرقابل‌سنجش است، به‌گفته صاحب Melbourne Books، دیوید تینن‌باوم، زیرا تنها قربانیان شناخته‌شده آن کسانی هستند که زوداً شک کردند و تحقیقات لازم را انجام دادند.

نویسندگان تازه‌کار هدف قرار می‌گیرند؛ چرا که هیجان ناشی از امید به چاپ اثرشان اغلب احتیاط را زیر پا می‌گذارد و آن‌ها را در برابر وعده‌های انتشار فوری و موفقیت در صنعت آسیب‌پذیر می‌سازد.

خودانتشار به این معناست که نویسنده تمام نقش یک ناشر بوتیک را بر عهده می‌گیرد، سرمایهٔ خود را برای سفارش خدمات خلاقانه صرف می‌کند و تمام کنترل هنری و سود مالی را حفظ می‌کند. نشر خودنمایی مدلی است که در آن یک شرکت از نویسنده مقدار قابل‌ملاحظه‌ای پول طلب می‌کند تا به انتشار کمک کند؛ معمولاً حمایت خلاقانه‌ای ضعیف ارائه می‌دهد و جمع‌آوری سرمایه اولیهٔ نویسنده را بر فروش گستردهٔ کتاب ترجیح می‌دهد.

«اعضای مخرب به‌واسطه استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی به‌طرزی بسیار پیشرفته‌تر می‌شوند؛ این ابزارها به کلاهبرداران امکان بازنویسی یا پارافرایز متن و تغییر تصویر را می‌دهند تا تغییرات ظریف ایجاد کنند که ظاهر اصالت را حفظ کرده ولی از شناسایی جلوگیری می‌کند»، دکتر آشیش ناندا، از مرکز تحقیقات و نوآوری سایبری دانشگاه دیکین می‌گوید.

اگرچه تمایلی به اعلام قطعی این‌که آیا Melbourne Book Publisher یک کلاهبرداری است یا نه ندارد، ناندا می‌گوید لوگوهای متفاوت، ادعاهای موجود در وب‌سایت مبنی بر تاسیس در سال ۱۹۹۹ که جستجوی دامنه نشان می‌دهد تنها ماه گذشته ثبت شده است، و رتبهٔ جعلی ۴٫۷ ستاره در Trustpilot (شرکت هیچ نظری ندارد) همگی مشکوک به نظر می‌رسند.

تا زمانی که اندریا با Melbourne Books تماس گرفت، تینن‌باوم پیش‌تر هشدار عمومی‌ای را در وب‌سایت شرکت خود منتشر کرده بود. دفتر او بیش از یک هفته بود که تماس‌های مربوط به مارکوس هیِل و هانا پرستون دریافت می‌کرد.

وقتی اندریا برای بازیابی ۸۸ دلار به بانک خود مراجعه کرد، پیام‌های تهدیدآمیزی دریافت کرد که شامل تقاضای لغو اعتراض یا مواجهه با اقدام قانونی می‌شد. «یک دعوی قانونی برای ۸۸ دلار، کار خوشایندی نخواهد بود»، Melbourne Book Publisher در یک پیام فیسبوک به او هشدار داد. وقتی او از آنان برای تأیید قانونی بودن ناشر، شماره ABNشان را خواست، شمارهٔ Melbourne Books را به او ارسال کردند.

تینن‌باوم شخصاً با شماره‌ای که در صفحهٔ فیسبوک Melbourne Book Publisher ذکر شده بود تماس گرفت و خود را به‌عنوان یک نویسندهٔ تازه‌کار ادعا کرد. او ایمیل‌هایی دریافت کرد که گزینه‌های انتشاری از «طرح پیش‌پرداخت جهانی ۱٬۴۹۵ دلاری» تا «طرح پریمیوم جهانی ۱٬۷۹۹ دلاری» را شامل می‌شود. او اشاره کرد که برای شخصی که او را به این صفحه آگاه کرده بود، تقریباً ۵۰۰۰ دلار پرداخت درخواست شده بود.

وقتی او صحت این شرکت را به چالش کشید، لینک‌های سه کتاب به‌فروش در آمازون برایش ارسال شد که Melbourne Book Publisher ادعا می‌کرد منتشر کرده است. آمازون به گاردین اطلاع داد که «هیچ‌سندی از سوابق نشان نمی‌دهد کتاب‌های مورد نظر با Melbourne Book Publisher مرتبط هستند».

«ما متعهد به حفاظت از مالکان حقوق و مشتریان خود در برابر افراد بدیما هستیم که سعی در سوءاستفاده از خدمات ما دارند»، آمازون در بیانیه‌ای گفت.

استفاده روزافزون از هوش مصنوعی باعث می‌شود که کلاهبرداری‌های انتشاری تیم‌های کامل از مدیران جعلی بسازند و هویت نویسندگان واقعی را به کار ببرند تا نمایی بسیار فریبنده از شرکت‌ها خلق کنند.

صفحهٔ «آشنایی با تیم» در سایت Melbourne Book Publisher از تصاویری که توسط هوش مصنوعی ساخته شد، استفاده می‌کرد؛ افراد اجرایی‌ای با ظاهری سفیدپوست و بی‌نقص که نام‌های متفاوتی از جمله جوناثن هیِل، مارکوس الیسون و لیدیا پرستون را در بر می‌گرفتند. وقتی گاردین برای اولین بار روز دوشنبه صفحهٔ تیم Melbourne Book Publisher را بررسی کرد، مارکوس هیِل و هانا پرستون در فهرست نبودند. First Page Press نیز از یک «تیم» مشابه استفاده می‌کند که در ابتدا همان تصاویر تولید شده توسط هوش مصنوعی را داشت. هیچ‌یک از این افراد در حلقه‌های ناشری استرالیا شناخته‌شده نیستند.

پس از تماس گاردین با Melbourne Book Publisher و پرسیدن دلیل استفاده از تصاویر تولیدشده توسط هوش مصنوعی برای تیم اجرایی، تصاویر به‌سرعت از هر دو وب‌سایت حذف شد. زمانی که گاردین با First Page Press در لندن تماس گرفت و دلیل حذف ناگهانی تصاویر را جویا شد، شخصی که خود را کندریک ویلسون، مشاور ارشد معرفی کرد (که در وب‌سایت First Page فهرست نشده بود) اعلام کرد که آن‌ها از هیچ‌گونه روش تولیدشده توسط هوش مصنوعی برای نمایش پرسنل استفاده نمی‌کنند.

او افزود: «به‌جز این، این روزها … تمام وب‌سایت‌ها از هوش مصنوعی استفاده می‌کنند، بنابراین فکر نمی‌کنم استفاده از هوش مصنوعی یا هوش مصنوعی مصنوعی برای بهبود وب‌سایتی که دارید یا ارتقاء حضور برندتان، کار غیرقانونی‌ای باشد».

وقتی گاردین از او خواست تا برخی از اعضای نام‌برده‌شده در وب‌سایت را به‌صورت تلفنی تماس بگیرد، او تماس را قطع کرد.

وب‌سایت‌هایی که از نویسندگان واقعی برای جذب افراد استفاده می‌کنند

عملیات‌هایی که تحت عنوان Aussie Book Publisher و Oz Book Publishers شناخته می‌شوند، توصیفات جعلی ایجاد کرده‌اند و از تصاویر و اسامی نویسندگان واقعی استفاده می‌کنند.

نویسنده کتاب کودک ایالات‌متحده، بلر ن. ویلیامسون در وب‌سایت Aussie Books به نام «کریستین» تغییر نام یافت و نقل قولی از او دربارهٔ کتاب «رهبری» در کنار عکسی که او را با نسخه‌ای از کتاب تصویری کودکانه‌اش «جشن تولد» در دست دارد، به‌کار رفته است — نام واقعی او همچنان بر روی جلد کتاب دیده می‌شود.

«به‌عنوان یک نویسنده، برای ساختن اعتماد با خوانندگان‌تان سخت می‌کوشید»، او به گاردین گفت. «بنابراین دیدن استفادهٔ فریب‌کارانه از نام و تصویر من احساس بسیار ناآرامی در من ایجاد کرد».

نویسنده کتاب کودک استرالیایی، کاترینا گِرمن در صفحهٔ توصیفات وب‌سایت Aussie Books به نام «سارا» تبدیل می‌شود.

«من در ابهام‌های ناشری غرق بودم تا اینکه Aussie Book Publishing را پیدا کردم»، «سارا» جعلی می‌گوید. «هر یک از دلارهای سرمایه‌گذاری شده ارزشمند است».

پس از این که گاردین به آنها از استفادهٔ غیرمجاز و گمراه‌کننده از تصاویرشان هشدار داد، هر دو نویسنده به دنبال دریافت پاسخ به ابلاغ‌نامه‌های قطع و امتناع (cease and desist) که به آسوی بوکس ارسال شده‌اند، هستند و این شرکت را به Scamwatch گزارش داده‌اند.

در حالی که توصیفات دیگر در سراسر Aussie Book Publisher، Oz Book Publisher و Book Publisher NZ به‌نظر می‌رسد شامل توصیفات تولیدشده توسط هوش مصنوعی یا جعلی از «نویسندگان راضی» باشد، کتاب‌هایی که این وب‌سایت‌ها ادعا می‌کنند منتشر کرده‌اند، واقعی هستند. اکثر این کتاب‌ها برای فروش در آمازون فهرست شده‌اند و به‌طور عمده به‌عنوان کتاب‌های خودانتشار طبقه‌بندی می‌شوند.

تمامی چهار شرکت مشکوکی که گاردین بررسی کرد، آدرس‌های فیزیکی در محلات تجاری معتبر یا سطح‌بالای لندن، مِلْبُرن، بریزبن و ولینگتون را فهرست می‌کنند که لایه‌ای دیگر از مشروعیت و حرفه‌ای‌گری ظاهری به عملیات‌هایشان می‌افزاید.

Melbourne Book Publisher به سؤال اولیه گاردین پاسخ داد و اظهار کرد که همواره به‌عنوان یک شرکت خودانتشار شفاف فعالیت می‌کرد و قصد دارد عذرخواهی رسمی نسبت به Melbourne Books و اندریا ارائه دهد. این شرکت گفت که فردی که تهدیدهای قانونی را مطرح کرده بود، کارمند قبلی بوده که دیگر در شرکت مشغول به کار نیست. تا جمعه عذرخواهی صورت نگرفته بود.

بیانیه‌ای درباره Melbourne Book Publisher از سازمان نظارت بر مصرف‌کنندگان استرالیا، ACCC، بیان کرد: «در حالی که گزارش‌های عمومی محدودی دربارهٔ این وب‌سایت به Scamwatch رسیده است، مرکز ملی مبارزه با کلاهبرداری در حال بررسی این موضوع است و به افرادی که با هرگونه کلاهبرداری انتشاری مواجه می‌شوند، توصیه می‌کند که به سرویس Scamwatch گزارش دهند».

«ما می‌دانیم که کلاهبرداران به‌جای خود وب‌سایت‌ها می‌پوشانند تا از مصرف‌کنندگان سرقت کنند، از جمله از طریق کلاهبرداری‌های ناشران. هر کسی که به یک کلاهبرداری انتشاری پول پرداخت کرده است، باید به Scamwatch گزارش دهد، زیرا این اطلاعات به ما کمک می‌کند تا همچنان شبکه‌های کلاهبرداری را مختل کنیم».

*اندریا مایل بود تا به دلایل حریم‌خصوصی، نام کامل خود را منتشر نکند

آیا اطلاعات بیشتری دارید؟ تماس: kelly.burke@theguardian.com

این مقاله در ۱۸ نوامبر ۲۰۲۵ اصلاح شد تا ارجاع به Atmosphere Publishing به‌عنوان یک شرکت خودانتشاری اصلاح شود – در واقع این یک شرکت انتشاری ترکیبی است.