بازی Hyrule Warriors: Age of Imprisonment گرافیک فوقالعاده و داستانی عالی دارد و خود زلدا نیز در آن حضور دارد. اما گیمپلی بازی کاری میکند که آرزو کنم به جای آن، یک عنوان اصلی دیگر از مجموعه زلدا را تجربه میکردم.

بازی Hyrule Warriors: Age of Imprisonment پیشدرآمدی روایتنشده برای Tears of the Kingdom است، اما در قالب نبردهای عظیم.
باید بگویم که من هرگز طرفدار سری Hyrule Warriors نبودهام. این را گفتم که بدانید وقتی میگویم بازی جدید و انحصاری نینتندو برای سوییچ ۲ که در دنیای زلدا جریان دارد از جنبههای زیادی مرا شگفتزده کرده، گیمپلی یکی از آن جنبهها نیست. با این حال، این اسپینآف زلدا موفق شده تا قدرت گرافیکی سوییچ ۲ را به رخ بکشد. حالا میشود خواهش کنیم که بازی بعدی، یک عنوان اصلی و انحصاری زلدا برای سوییچ ۲ باشد؟
گرافیک بهبودیافته در Tears of the Kingdom و Breath of the Wild، کنسول سوییچ ۲ را به گزینهای عالی برای تجربه بازیهای اخیر زلدا تبدیل کرده است؛ بازیهایی که پیش از این، توان سختافزاری سوییچ را تا آخرین حد ممکن به چالش کشیده بودند. هر دوی این عناوین ارزش تجربه دوباره را دارند، چرا که آثاری شگفتانگیز، گیرا، مسحورکننده، عجیب و حماسی هستند. بازی Hyrule Warriors: Age of Imprisonment، عنوانی دیگر از سری اسپینآفهای تم زلدا که توسط Koei-Tecmo ساخته شده، پیشدرآمدی برای Tears of the Kingdom است. این بازی داستان سفر زلدا به گذشته و دوران هایرول باستان و ریشههای شرارت گانوندورف را روایت میکند. من کاملاً از این داستان استقبال میکنم، اما نبردهای بیشمار و تکراری سبک «بزن و بکش» (hack and slash) سد راه من شدهاند.
پس از چند ساعت بازی، میتوانم بگویم که ارزش تولید آن فوقالعاده است. صداپیشگی، شخصیتها و دنیاها کاملاً حس و حال یک بازی زلدا را دارند. احساس میکنم در حال تجربه فصلی جدید از داستانی هستم که پیش از این دنبال میکردم. گرافیک سوییچ ۲ نیز انیمیشنهای روان را به نمایش میگذارد، حتی زمانی که در نبردها با صدها دشمن روبرو میشوید.
اما سبک اصلی بازی، که شامل مبارزات بیپایان با انبوهی از دشمنان است، برای من خستهکننده میشود. اساس بازیهای Hyrule Warriors همین است، اما این عنوان تا به اینجا بیشتر تکراری به نظر میرسد تا استراتژیک. و من فقط برای رسیدن به بخش داستانی بعدی، مدام دکمهها را فشار میدهم. کسانی که Hyrule Warriors: Age of Calamity را بازی کردهاند، باید انتظار تجربهای تقریباً مشابه را داشته باشند.
البته این را دوست دارم که نقشه بزرگ بازی شامل بخشهایی در اعماق و آسمان است که یادآور جذابیت سه لایهی Tears of the Kingdom است. اما Age of Imprisonment یک بازی با گشتوگذار آزاد نیست. مأموریتها در نقاط مختلف نقشه باز میشوند و هر کدام شما را به یک نقشه محدود برای مبارزه میبرند. در طول مسیر، شما فهرست قابل توجهی از شخصیتهای هایرول را آزاد میکنید که میتوانید کنترل آنها را به دست بگیرید.
به عنوان یک بازی انحصاری سوییچ ۲ که برای ترغیب طرفداران نینتندو به ارتقاء کنسول عرضه شده، به نظرم یک موفقیت نصفه و نیمه است. من ارزشهای تولید آن را تحسین میکنم و فقط برای دیدن ادامه داستان، میخواهم به بازی ادامه دهم. اما به عنوان یک خرید، با فاصله زیادی پس از Donkey Kong Bananza و Mario Kart World در رتبه سوم قرار میگیرد.
طرفداران Hyrule Warriors احتمالاً میدانند با چه چیزی روبرو هستند و به احتمال زیاد این بازی را تهیه خواهند کرد. طرفداران جدی زلدا هم ممکن است صرفاً به خاطر عناصر داستانی از آن لذت ببرند.
و اما من؟ فکر میکنم کمی دیگر بازی کنم، اما از همین حالا هم کمی از آن دلزده شدهام. من به دنبال اکتشاف، پازل و حس کنجکاوی بیشتری هستم. این بازی در مورد این چیزها نیست. اما به من نشان میدهد که یک بازی زلدای نسل بعدی واقعی روی سوییچ ۲ چقدر میتواند خوب باشد، هر زمان که نینتندو تصمیم به ساخت آن بگیرد.