این میتواند اولین بار برای پرسیورنس باشد.
ناسا فِلِر پرسیورنس یک سنگ عجیب در مریخ شناسایی کرده که ممکن است یک شهابسنگ آهن‑نیکل باشد، به گفتهٔ دانشمندان تیم مأموریت.
این سنگ عجیبالوَرزه که نام مستعار پیفپساکسلا دارد، بیش از ۲٫۵ فوت در عرض دارد و بهدلیل اینکه از سطح صاف و ترکخوردهٔ اطراف برآمده بود، توجه پژوهشگران را جلب کرد. پرسیورنس این شیء را برای مطالعهٔ دقیقتر هدف قرار داد، در حالی که در خارج از دهانهغار جزر، حوضهای که توسط رودخانه شکل گرفته و فِلِر از زمان فرود در سال ۲۰۲۱ آن را بررسی میکند، کار میکرد.
فِلِر، یک آزمایشگاه سیار بهاندازهٔ خودرو، پیفپساکسلا را در تاریخ ۲ و ۱۹ سپتامبر عکاسی کرد. اما عموم مردم اکنون فقط در حال آموختن این کشف هستند. یک تعطیلی طولانیمدت دولت فدرال ارتباطات روتین آژانس فضا ایالات متحده را به تاخیر انداخت و نسا جزئیات کشف را — به همراه سایر بهروزرسانیهای مأموریت — تا ۱۳ نوامبر منتشر نکرد.
اگر بهعنوان شهابسنگ تأیید شود، پیفپساکسلا اولین چنین کشفی برای پرسیورنس خواهد بود. فِلِر Curiosity در طول اکتشافات خود در دهانهغار گیل تقریباً ۲٬۰۰۰ مایل دور چندین شهابسنگ غنی از فلز را فهرست کرده است و فِلِرهای پیشین Opportunity و Spirit نیز این سنگهای خارجی را یافتند. عدم حضور آنها در مسیر پرسیورنس، دانشمندان مأموریت را دچار سردرگمی کرده است.
«کمی غیرمنتظره بود که پرسیورنس تا بهحال شهابسنگهای آهن‑نیکل را در داخل دهانهغار جزر ندیده باشد»، گفت کاندیس بیدفورد، پژوهشگر دانشگاه پردو، در یک بهروزرسانی مأموریت بهتاخیر افتادهٔ ۱ اکتبر، «بهویژه با توجه به سن مشابه آن با دهانهغار گیل و تعداد کراترههای کوچکتر که نشان میدهد شهابسنگها در طول زمان بر روی کف دهانهغار، دلتا و لبهٔ دهانهغار سقوط کردهاند.»
نتایج اولیهٔ SuperCam پرسیورنس، ابزاری که با لیزر ترکیب شیمیایی سنگ را تجزیه میکند، سطوح بالایی از آهن و نیکل را نشان داد؛ ترکیبی که معمولاً در شهابسنگهایی که از عمق سیارکهای بزرگ منشاء میگیرند، یافت میشود. این شیمیسنجی نشان میدهد این سنگ پیش از فرود بر مریخ، در جایی دیگر شکل گرفته است.
شهابسنگها در منظومه شمسی فراوانند، اما در زمین شناسایی آنها دشوارتر است. دانشمندان تخمین میزنند حدود ۴۸٫۵ تن این آشغال هر روز به سیاره میرسد که بیشترشان در جو میسوزند یا به اقیانوسها میافتند. تا به امروز، تنها حدود ۶۰٬۰۰۰ شهابسنگ شناسایی شدهاند.
اکثر شهابسنگهای شناختهشده از سیارکها میآیند، اگرچه تعداد کمی از آنها منشاء ماه یا مریخ دارند. حداقل ۱۷۵ شهابسنگ مریخی بر روی زمین یافت شدهاند — همگی سنگهای آذرین که زمانی از مگما کریستالیزه شدهاند.
در مریخ خود، شهابسنگهای آهن‑نیکل بهخوبی در جو نازک و محیط سخت بقا مییابند. از سال ۲۰۰۵، جامعه شهابسنگشناسی، یک سازمان بینالمللی که پیگیری چنین یافتههایی را انجام میدهد، بهطور رسمی ۱۵ شهابسنگ مریخی را که توسط فِلِرها شناسایی شدهاند، بهکار گرفته است. کشف ۲۰۲۳ فِلِر Curiosity از سنگی بهعرض یک فوت بهنام کاکائو، که گمان میرود غنی از فلز باشد، هنوز در میان آنها قرار نگرفته است.
«اگر این سنگ بهعنوان شهابسنگ شناخته شود»، بیدفورد نوشت، «پرسیورنس میتواند پس از مدتها خود را به فهرست فِلِرهای مریخ اضافه کند که قطعات بازدیدکنندگان سنگی مریخ را بررسی کردهاند.»