پسرکی که با یک شنل سفر در زمان قدرتمند شده است، در این فیلم انیمیشن خلاقانه بهسختی به سال ۲۰۷۵ فرود میآید؛ فیلمی که به پیامدهای تغییرات اقلیمی و فناوری میپردازد.
نوشتهٔ بیتریس لوایا
در ابتدای «آرکو»، شخصیت اصلی دهساله به وسیلهای میرسد که برای سن او بسیار پیشرفته است. این وسیله نه یک گوشی هوشمند، بلکه یک شنل چندرنگ است که برای سفر در فضا و زمان طراحی شده است. آرکو تمام زندگیاش را در میان ابرها میگذراند، جایی که پس از فاجعهٔ زیستمحیطی، بشریت خود را در سازههای بلند بازسازی کرده است؛ او مشتاق است به دورهٔ دایناسورها بازگردد. اما بهجای آن، با یک سقوط ناگهانی در سال ۲۰۷۵ به زمین میرسد؛ زمانی که رباتها اکثر مشاغل اساسی جامعه را بر عهده دارند و پدیدههای شدید آبوهوایی — طوفانهای خروشان و آتشسوزیهای وسیع — بهعنوان هنجار شناخته میشوند.
مانند ترکیبی از استودیوی گیبلی و «اینترستelar»، «آرکو» اثر یوگو بینونو، نقاش کمیک فرانسوی که به کارگردانی روی آورده، تعادلی دلنشین میان جذابیت کودکپسند و تاریکی واقعی جهان امروز ایجاد میکند. در انیمیشن دو‑بعدی واضح و بیانی، فیلم چشمانداز مکانیزهٔ سال ۲۰۷۵ را از طریق پیوند قهرمان سردرگمش با دختری تنها به نام ایریس، که بدن بیهوش او را در جنگل مییابد و عهد میبندد که به او کمک کند تا به خانهاش بازگردد، میسازد.