طراحی ساعت پیکسل، پیشرفت آن را محدود می‌کند

نگاهی دیگر می‌تواند این خط را قابل پذیرش‌تر کند.

وقتی گوگل اولین ساعت هوشمند خود را روانه بازار کرد، بلافاصله تحت تأثیر قرار گرفتم. شیشهٔ گنبدی و خطوط مینیمالیست و پاک آن، گویی یک نفس تازه در بازاری پیش‌بینی‌شده بود. سه نسل پس، هنوز هم سایلویت ساعت پیکسل را دوست دارم؛ این سایلویت دلنشین، متمایز و بی‌شک «گوگل» است. اما هرچند این طراحی برای من جذاب است، یکی از جنبه‌های جدال‌برانگیز این خط نیز به حساب می‌آید و به‌تدریج معتقدم که مانع پیشرفت ساعت در پذیرش عمومی می‌شود.

آیا به یک نگاه ثانویه به سری ساعت پیکسل علاقه‌مندید؟

طراحی شیک لزوماً به معنای پذیرش عمومی نیست

ساعت پیکسل ۴ ادامهٔ رویکرد صیقلی گوگل را با قاب باریک‌تر، نمایشگر گنبدی Actua 360 روشن‌تر و بدنه‌ای که احساس سبکی و صیقل بیشتری می‌دهد، نشان می‌دهد. ظاهرش عالی است، تماماً. اما همان سبک زیبایی که به این ساعت حس پرمیوم می‌بخشد، برای بخش قابل‌توجهی از کاربران احساس کوچکی، ظرافت بیش از حد یا مینیمالیسم افراطی ایجاد می‌کند.

سری ساعت پیکسل منحصراً مینیمالیست است، اما این بیان برای همهٔ کاربران صادراً نیست.

این نگرانی در مورد دوام نیست (اگرچه آن نیز یک دغدغهٔ واقعی است)، بلکه به حوزهٔ زیبایی‌شناسی می‌پردازد. یک پروفایل گنبدی و منحنی برجسته، به نظر می‌رسد که «مد در اولویت» باشد، شاید حتی «زنانه»؛ همان‌طور که هنگام استفاده از آن به من گفته شد. در کنار این، ساعت پیگیری سلامتی قوی، عمر باتری بهتر و عملکردی که سرانجام حس اطمینان می‌دهد، ارائه می‌کند. موضوع ساده است: این طراحی برای برخی به‌طور چشمگیری جذاب است، در حالی که برای دیگران اصلاً جذاب نیست.

یک زبان طراحی، یک مسیر

فلسفهٔ فقط گرد و فوق‌العادهٔ شیک گوگل، به ساعت پیکسل هویت یکپارچه‌ای می‌بخشد، اما در عین حال مخاطبان آن را محدود می‌کند. همهٔ افراد به گنبد کوچک روی مچ دست نمی‌خواهند؛ بسیاری ترجیح می‌دهند طرحی صاف‌تر، بزرگ‌تر یا ظاهر کلاسیک‌تری داشته باشد. برخی دیگر به یک ظاهری ورزشی‌تر یا پیشرو در فناوری علاقه دارند. و برخی فقط می‌خواهند صفحه نمایشی داشته باشند که فضای خود را به‌بهتر به کار بگیرد.

ساعت‌های گرد به دلایلی محبوب هستند. بسیاری از خریداران به ساعت‌های هوشمند گرد جذب می‌شوند چون این سبک با زیبایی‌آشنا ساعت‌های آنالوگ هم‌خوانی دارد. برخی افراد Apple Watch را تماماً رد می‌کنند چون صفحهٔ مستطیلی آن پیش از حد از این سنت دور می‌شود. ساعت پیکسل به‌طور فنی گزینهٔ «گرد» را دارد، اما گنبد شبیه حباب و پروفایل مینیمالیست فوق‌العاده‌اش آن را به سرزمین تجربی‌تری می‌برد. دوستان و آشنایانم اغلب گفته‌اند که سایلویت کلاسیک‌تر و صاف‌تر، لحظه‌ای احساس پوشیدنی‌تر خواهد داد. در اکوسیستم Wear OS که بر پایهٔ انتخاب بنا شده، گوگل باید این گزینه را ارائه دهد. در غیر این صورت، خریداران به‌دنبال مسیر دیگری می‌گردند.

برخی خریداران ترجیح می‌دهند چیزی صاف‌تر، بزرگ‌تر یا ظاهری سنتی‌تر داشته باشد.

ارائهٔ دو سایز برای این خط، به‌راستی قابل تقدیر است، اما به‌گونه‌ای اساسی زبان طراحی را همان‌گونه که سامسونگ با رویکرد Classic در مقابل Standard گسترش می‌دهد، گسترش نمی‌دهد. وقتی همهٔ ساعت‌های پیکسل شکل و استایلی یکسان دارند، کاربرانی که با این زیبایی ارتباط نمی‌گیرند، گزینه‌ای در اختیار ندارند. آن‌ها نه سایز را عوض می‌کنند، بلکه برند را عوض می‌کنند و سامسونگ یا OnePlus می‌خرند.

در این بین، رقبای ما می‌دانند که کاربران به تنوع سبک علاقه دارند. حتی اپل، شرکتی که به‌مدت یازده نسل همان ظاهر اصلی را حفظ کرده است، ارزش ارائهٔ یک طراحی دوم را هنگامی که خط Ultra بزرگ‌ و مقاوم را معرفی کرد، به‌دست آورد. به همین ترتیب، Galaxy Watch Ultra سامسونگ برای ورزشکاران و ماجراجویان که حضور حجیم‌تری روی مچ دست می‌خواهند، طراحی شده است. طبیعتاً، آخرین گام سامسونگ برای یکنواخت‌سازی خط اصلی خود تحت یک طراحی «اسکوئر-دایره» نشان می‌دهد که نظرات کاربران چقدر سریع تغییر می‌کند وقتی انتخاب‌ها ناپدید می‌شوند. (خواندن: من و بسیاری دیگر از خط جدید متنفر بودیم.) تنوع مهم است، به‌ویژه در دستگاه‌های پوشیدنی.

در عوض، رقبا گزینه‌های بیشتری، به‌ویژه به‌صورت مدل‌های مقاوم، ارائه می‌دهند.

طراحی جدید شارژر ساعت پیکسل ۴ در این مقایسه برجسته است. ایستگاه مغناطیسی قوی‌تری که از شارژ عمودی پشتیبانی می‌کند، یک ارتقاء بزرگ در کاربردپذیری است. ساعت به‌راحتی در جای خود می‌چسبد، به‌سرعت شارژ می‌شود و حالت ساعت مناسب برای میز کار را نیز پشتیبانی می‌کند. این نوع بهبودهای روزمره نشان می‌دهد که گوگل آماده است نقاط دردناک را بازنگری کرده و تجربهٔ کاربری را به‌دقت تنظیم کند.

من ساعت پیکسل را دوست دارم؛ فقط می‌خواهم رشد کند.

هیچ‌یک از این موارد یک استدلال علیه ظاهر نمادین ساعت پیکسل نیست. من ساعت خود را چون ساختار صاف و جمع‌وجوری‌اش که احساس راحتی می‌دهد و برای مچ دست‌هایم اندازهٔ مناسب دارد، و چون برخلاف سایر ساعت‌های هوشمند که امتحان کرده‌ام، به‌سادگی روی لباس نمی‌چسبد، به‌کار خواهم برد. با این حال، واقعیت این است که این طراحی به‌طور عمومی جذاب نیست و این مساله پتانسیل رشد این خط را محدود می‌کند.

گوگل هم‌اکنون ثابت کرده است که می‌تواند اصول اساسی مانند کیفیت نمایشگر، دقت پیگیری تناسب‌اندام و شارژ سریع را به‌خوبی ارائه دهد. گام بعدی بازطراحی نیست، بلکه افزایش گزینه‌هاست. یک مدل دوم ساعت پیکسل با پروفایل صاف‌تر، بدنهٔ مقاوم‌تر یا صرفاً سایلویت متفاوت می‌تواند کاربرانی را جذب کند که تجربهٔ پیکسل می‌خواهند اما سنگ‌پیکسل را ندارند. طراحی اصلی می‌تواند باقی بماند و قطعاً باید همین‌طور باشد. فقط شایستگی داشتن هم‌پوشان را دارد.