برنی ساندرز
با وجود سرعت پیشرفتی که دارد، هوش مصنوعی بهاندازهٔ کافی در کنگره، رسانهها و میان عموم مردم مورد بحث قرار نمیگیرد. این وضعیت باید تغییر کند.
هوش مصنوعی و روباتیک جهان را دگرگون خواهند کرد. این فناوریها تغییرات غیرقابل تصور در اقتصاد، سیاست، جنگ، رفاه احساسی، محیط زیست و شیوهٔ آموزش و پرورش فرزندانمان به ارمغان میآورند. افزون بر این، ترس واقعیای وجود دارد که در آیندهای نه چندان دور، هوش مصنوعی فوقهوشمند میتواند جایگزین انسانها در کنترل سیاره شود.
بهرغم اهمیت فوقالعاده این مسأله و سرعت پیشرفت آن، هوش مصنوعی هنوز بهصورت کافی در کنگره، رسانهها و میان عموم مردم مورد بحث قرار نمیگیرد. این امر باید تغییر کند. هماکنون.
چند ماه پیش، بهعنوان عضو ارجح کمیتهٔ سنا در زمینهٔ بهداشت، آموزش، کار و بازنشستگی، تحقیقاتی دربارهٔ چالشهای عظیمی که با توسعهٔ سریع هوش مصنوعی روبرو هستیم، انجام دادم. اخیراً، یک گفتوگوی عمومی با دکتر جفری هینتون، برندهٔ جایزهٔ نوبل و که بهعنوان «پدرخوانده هوش مصنوعی» شناخته میشود، برای شنیدن نظرات او دربارهٔ مجموعهای از موضوعات مرتبط با هوش مصنوعی برگزار کردم.
بر پایهٔ تحقیقاتی که انجام دادیم و سایر اطلاعاتی که در حال جمعآوری هستیم، من و تیمام بهزودی مجموعهای دقیق از پیشنهادها را به کنگره ارائه خواهیم کرد تا نحوهٔ مقابله با برخی از تهدیدهای بیسابقهٔ هوش مصنوعی را مشخص کنیم.
در ادامه برخی از پرسشهای برجستهای که قصد داریم در گزارشمان به آنها پاسخ دهیم، آمده است:
چه کسی باید مسئول تحول به دنیای هوش مصنوعی باشد؟ هماکنون، تعداد کمی از ثروتمندترین افراد جهان — ایلان ماسک، جف بیزوس، بیل گیتس، مارک زاکربرگ، پیتر تیِل و دیگران — صدها میلیارد دلار در توسعه و بهکارگیری هوش مصنوعی و روباتیک سرمایهگذاری میکنند. آیا با دیدن این افراد قدرتمند که آیندهٔ بشر را بدون هیچگونه نظارت یا مشارکت دموکراتیک شکل میدهند، راحت هستیم؟ آیا هدف انقلاب هوش مصنوعی صرفاً غنایِ بیش از پیش ثروتمندان و تقویت قدرت آنان است، یا این فناوری انقلابی به نفع تمام بشریت به کار گرفته میشود؟
چرا دونالد ترامپ، که بهصورت قاطع از الیگارهای بزرگدستی فناوری پشتیبانی میکند، میخواهد دستوری اجرایی صادر کند که ایالتها را از تنظیم هوش مصنوعی منع کند؟ چرا پیتر تیِل، سرمایهگذار میلیاردر و همبنیانگذار Palantir، افرادی که خواستار مقررات برای هوش مصنوعی هستند را «لژیونرهای دجال» مینامد؟ آیا این گروه نخبهٔ میلیاردرهای فناوری بر این باورند که «حق الهی بر حکومت» دارند؟ تا چه حد میخواهند در برابر مقررات دولتی مقاومت کنند؟
هوش مصنوعی و روباتیک چه تأثیری بر اقتصاد و زندگی افراد شاغل خواهند داشت؟ در گزارشی که ماه گذشته منتشر کردم، نشان دادم که هوش مصنوعی، خودکارسازی و روباتیک میتوانند تقریباً ۱۰۰ میلیون شغل در آمریکا را طی ده سال آینده جایگزین کنند؛ این شامل ۴۰٪ پرستاران ثبتشده، ۴۷٪ رانندگان کامیون، ۶۴٪ حسابداران، ۶۵٪ دستیاران تدریس و ۸۹٪ کارگران فستفود میشود، ضمن مشاغل دیگر.
ماسک اخیراً گفت: «هوش مصنوعی و روباتها تمام مشاغل را جایگزین میکنند؛ کار کردن دیگر اختیاری است.» گیتس پیشبینی کرد که انسانها «در بیشتر موارد دیگر ضروری نخواهند بود». داریو آمودی، مدیرعامل شرکت Anthropic، هشدار داد که هوش مصنوعی میتواند منجر به از دست رفتن نیمی از تمام مشاغل ابتدایی طبقهٔ سفید شود.
اگر هوش مصنوعی و روباتیک میلیونها شغل را از بین ببرند و بیکاری گستردهای بهوجود آورند، مردم چگونه میتوانند بدون درآمد زنده بمانند؟ چگونه میتوانند خانوادههای خود را تغذیه کنند یا هزینهٔ مسکن و بهداشت را پرداخت نمایند؟ آیا دولت اقدام خاصی برای آمادهسازی در مواجهه با این فاجعهٔ احتمالی انجام میدهد؟
هوش مصنوعی چه تأثیری بر دموکراسی ما خواهد داشت؟ در زمانیکه پایههای دموکراسی در ایالات متحده و سراسر جهان مورد حمله قرار دارند، آیا هوش مصنوعی و روباتیک میتوانند جامعهٔ آزادیتری بسازند یا قدرت بیشتری به الیگارشی که فناوری را کنترل میکنند میبخشند؟ آیا هوش مصنوعی منجر به نقض گستردهٔ حریم خصوصی و آزادیهای مدنی ما میشود؟
لاری الیسون، دومین فرد ثروتمند جهان، پیشبینی کرد که یک دولت نظارتی تحتتاثیر هوش مصنوعی شکل میگیرد که «شهروندان رفتار بسیار خوبی داشته باشند، چون ما بهطور پیوسته همهچیز را ضبط و گزارش میکنیم». آیا به مرحلهای رسیدهایم که هر تماس تلفنی که برقرار میکنیم، هر ایمیل و پیامکی که میفرستیم، هر پژوهش اینترنتی ما در دسترس صاحبان هوش مصنوعی قرار گیرد؟ چگونه میتوانیم دموکراسی را تحت این شرایط حفظ کنیم؟ چگونه میتوانیم حریم خصوصی را محافظت کنیم؟
آیا هوش مصنوعی میتواند بهطور واقعی معنای انسان بودن را بازتعریف کند؟ هویت ما و چگونگی رشد عاطفی و فکریمان بهطور عمده به روابطمان با سایر انسانها—والدین، خانواده، معلمان، معشوقان، دوستان و همکاران—متکی است. به قول شاعر قرن هفدهم، جان دان: «هیچکس جزیرهای نیست که بهتنهایی باشد». انسانهایی که با آنها تعامل میکنیم، ما را به شکل امروز میسازند.
اما هوش مصنوعی این وضعیت را در حال تغییر است. بر اساس نظرسنجی اخیر انجام شده توسط Common Sense Media، ۷۲٪ نوجوانان آمریکایی اعلام کردند که برای همراهی از هوش مصنوعی استفاده کردهاند و بیش از نیمی از آنها بهطور منظم این کار را انجام میدهند. برای جوانان چه معنایی دارد که «دوستی» خود را با هوش مصنوعی شکل دهند و بهتدریج از دیگر انسانها جدا شوند؟ وقتی میلیونها نفر بهدنبال حمایت عاطفی از یک دستگاه میروند چه میشود؟ تأثیر بلندمدت این پدیده بر بشریت چه خواهد بود وقتی که مهمترین روابط ما دیگر با دیگر انسانها نیست؟
هوش مصنوعی چه تأثیری در محیطزیست ما دارد؟ مراکز داده هوش مصنوعی به مقدار انبوهی از برق و آب نیاز دارند. یک مرکز داده هوش مصنوعی نسبتاً کوچک میتواند بیش از برق ۸۰٬۰۰۰ خانه مصرف کند. یک مرکز داده بزرگ، مانند مرکز داده ۱۶۵ میلیارد دلاری که OpenAI و Oracle در آبِلین، تگزاس میسازند، به اندازهٔ برق ۷۵۰٬۰۰۰ خانه مصرف خواهد کرد. متا نیز یک مرکز داده در لوئیزیانا به مقیاس منهتن میسازد که به میزان مصرف برق ۱٫۲ میلیون خانه میرسد.
در هر جامعهای، آمریکاییها در مقابل ساخت مراکز داده توسط برخی از بزرگترین شرکتهای جهان ایستادگی میکنند. آنها در برابر تخریب محیطزیست محلی، قبضهای برق بالا و انحراف منابع آب کمیاب مقاومت میکنند. در سطح ملی، ساخت مداوم مراکز داده هوش مصنوعی چه تأثیری بر محیطزیست ما خواهد داشت؟
هوش مصنوعی و روباتیک چه تأثیری بر سیاست خارجی و جنگها خواهند داشت؟ متأسفانه، در میانهٔ قرن بیست و یکم، دولتها هنوز مکانیزمی برای حل منازعات بینالمللی یا داخلی بدون درگیری مسلحانه ایجاد نکردهاند. با این حال، مسئولان دولتی اغلب در ورود به جنگ به دلیل نگرانی از واکنش عمومی به تلفات جانی تردید میکنند. برای هیچ حکومتی مناسب نیست که تعداد زیادی از جوانان یا غیرنظامیان در جنگ کشته شوند.
آینده چگونه خواهد بود اگر میلیونها سرباز روباتیک جایگزین سربازان انسان شوند؟ آیا رهبران بهسوی درگیری یا تهدید به اقدامات نظامی گرایش بیشتری پیدا میکنند، اگر دیگر نگران تلفات انسانی نباشند؟ آیا مسابقهٔ تسلیحات روباتیک شکل خواهد گرفت؟ این چطور سیاستهای خارجی جهان را تحت تأثیر قرار میدهد؟
آیا هوش مصنوعی تهدیدی وجودی برای کنترل بشر بر کرهٔ زمین است؟ برخی از ما صحنهٔ فیلم علمی‑تخیلی برجستهٔ ۱۹۶۸، «۲۰۰۱: یک سفر عجیب در فضا» را به یاد میآورند که در آن HAL، کامپیوتر فوقهوشمند کنترلکنندهٔ فضاپیما، علیه خالقان انسانیاش شورشی میکند. امروز، همانطور که هوش مصنوعی به سرعت پیشرفت میکند، دکتر هینتون اخیراً به من گفت که فقط زمان مسئله است تا هوش مصنوعی از انسانها هوشمندتر شود. آیا این امکان را زنده میکند که انسانها توانایی خود برای کنترل سیاره را از دست بدهند؟ چگونه میتوانیم این تهدید فوقالعاده را متوقف کنیم؟
و اینها تنها برخی از سؤالهایی هستند که باید در مواجهه با پیشرفت سریع هوش مصنوعی و روباتیک پاسخ داده شوند.
هوش مصنوعی و روباتیک فناوریهای انقلابی هستند که تحول بیسابقهای در جامعه بهوجود میآورند. آیا این تغییرات مثبت خواهند بود و زندگی مردم عادی آمریکا را بهبود میبخشند یا فاجعهبار خواهند شد؟ کنگره باید همیناکنون اقدام کند.