ژانین مانچینی
ایلون ماسک زمان زیادی را به گفتوگو درباره مریخ اختصاص میدهد، اما گاهی به سیارهای که واقعاً نیاز به نجات دارد — نه مستعمرهسازی — بازمیگردد.
چند هفته پیش، او در پلتفرم X پیشنهادی مطرح کرد که ترکیبی از مهندسی آبوهوایی و داستانسرایی علمی‑تخیلی بهنظر میرسید. او پیشنهاد داد که یک سازمان وسیع از ماهوارههای هوش مصنوعی میتوانند میزان نور خورشیدی که به زمین میرسد را تنظیم کنند. این یک راهحل برای گرمایش جهانی است که مستقیماً از مدار ارائه میشود.
ماسک این را در پیامی صریح بیان کرد: «یک سازمان بزرگ ماهوارههای هوش مصنوعی خورشیددار میتواند با انجام تنظیمات ریز در میزان انرژی خورشیدی که به زمین میرسد، از وقوع گرمایش جهانی جلوگیری کند»، او نوشت.
یک سازمان بزرگ ماهوارههای هوش مصنوعی خورشیددار میتواند با انجام تنظیمات ریز در میزان انرژی خورشیدی که به زمین میرسد، از وقوع گرمایش جهانی جلوگیری کند
— ایلان ماسک (@elonmusk) ۳ نوامبر ۲۰۲۵
یک دنبالکننده سؤال واضحی پرسید. چگونه میتوان ماهوارهها این کار را انجام داد بدون اینکه تعادل آبوهوای جهانی را مختل کنند یا باعث جنگهای جهانی بر سر کنترل دمای سیاره شوند؟ ماسک با یک واژه پاسخ داد: «بله». سپس ادامه داد: «فقط با تنظیمات ریز میتوان از گرمایش یا سرمایش جهانی جلوگیری کرد». او افزود: «زمین بارها در گذشته بهصورت توپ برفی بوده است».
این ایده دقیقاً در حوزه مهندسی ژئوکلیمایی خورشیدی قرار میگیرد. این رشته به بررسی روشهایی میپردازد که با کاهش نور خورشید ورودی، سیاره را خنک میکند. برخی پژوهشگران به مطالعه ذرات آئروسل بازتابنده میپردازند. دیگران به روشنسازی ابرها یا سایههای فضایی مینگرند. مفهوم ماسک نسخهای دیگر اضافه میکند: یک کمکننده نور خورشید پیشرفته که توسط ماهوارهها و هوش مصنوعی هدایت میشود. این سیستم بر هزاران واحد استارلینک که تحت اسپیساکس در مدار هستند، تکیه دارد، اما در مقیاسی بسیار بزرگتر از هر چیزی که تاکنون پرواز کرده است.
جامعهٔ علمی پیش از آنکه ماسک این ایده را بازگو کند، هشدارهایی منتشر کرده است. مقالهای از مدرسهٔ آبوهوای کلمبیا اشاره میکند که تحقیقات هنوز تمامی پیامدهای مداخله در نور خورشید را بهطور کامل در بر نمیگیرد. این مقاله نشان میدهد که مطالعات ممکن است بهتضعیف لایهٔ اوزون و تغییر الگوهای بارندگی که میتواند کشاورزی، اکوسیستمها و کیفیت هوا را تحتتأثیر قرار دهد، اشاره داشته باشد. نویسندگان میگویند آبوهوای زمین بهطرز پیچیدهای واکنش نشان میدهد و مسدود کردن نور خورشید میتواند شگفتیهای ناخواستهای به همراه داشته باشد.
بررسی محیط زیست دانشگاه ییل لایه دیگری از احتیاط را افزوده است. این بررسی برجسته میکند که مهندسی ژئوکلیمایی خورشیدی میتواند دمای سطح را خنک کند، اما دیاکسید کربن همچنان بالا بماند. این وضعیت دنیایی میسازد که در آن گرما پنهان میشود نه حل میشود. این مرور همچنین هشدار میدهد که اگر چنین سیستمی ناگهان متوقف شود، زمین میتواند با یک جهش سریع دما مواجه شود.
انجمن اندیشمندانهٔ رند (Rand Corp.) نگرانی دیگری را مطرح میکند. در اظهار نظری دربارهٔ مفاهیم آینههای فضایی از سال ۲۰۲۲، این سازمان به عدم وجود هیچ سامانهٔ جهانی برای نظارت بر تکنولوژیای که میتواند نور خورشید را برای میلیاردها نفر کنترل کند، اشاره میکند. این موضوع سؤالاتی دربارهٔ تأثیرات نامساوی در مناطق مختلف و خطراتی که با تمرکز ابزار اقلیمی در دست یک اپراتور ایجاد میشود، برمیانگیزد. رند همچنین تأکید میکند که این ایدهها همچنان فرضی هستند و با هزینه، خطرات زبالههای فضایی و چالشهای امنیتی همراهند.
دیدگاه ماسک به علم واقعی میپردازد، آن را گسترش میدهد و از مردم میخواهد آیندهای را تصور کنند که در آن ماهوارهها بهعنوان تنظیمکنندههای اقلیمی عمل میکنند. سؤال این نیست که آیا فناوری میتواند خورشید را کم نور کند. سؤال این است که آیا جهان آمادهٔ اعتماد به یک شبکهٔ هوش مصنوعی مداری برای کنترل روشنایی تنها خانهٔ خود، یعنی زمین، است.
این مقاله با عنوان «ایلون ماسک میخواهد ماهوارههای هوش مصنوعی با 'تنظیمات کوچک' خورشید را مسدود کنند و میگوید 'زمین بارها بهصورت گلوله برفی بوده است'» ابتدا در Benzinga.com منتشر شد
© 2025 Benzinga.com. Benzinga مشاورهٔ سرمایهگذاری ارائه نمیکند. تمامی حقوق محفوظ است.