توسط کریستین پرساد
اجازه دهید بحث آغاز شود! دو کمپ واضح در دنیای تلفنهای هوشمند وجود دارد: iOS و اندروید. از نظر کاربرد، عملکرد، فروشگاههای برنامه، طراحی و عوامل دیگر هر کدام به طرز چشمگیری متفاوتاند. یکی از مباحث داغ، ایمنی است. iOS همچون باغی محصور است که به طور سفت و سخت فقط بر روی دستگاههای اپل محدود میشود. در مقابل، اندروید به داشتن بستر باز و آزاد میبالد. آیا این باز بودن اندروید آن را در برابر خطرات امنیتی و حریم خصوصی در معرض ریسک بیشتری قرار میدهد؟
هر دو برند بر ارائه تجربهای امن تمرکز دارند؛ اپل با کنترل سفت و سخت بر سختافزار و فروشگاه App Store، و اندروید با بهروزرسانیهای منظم امنیتی گوگل و حفاظتهای فروشگاه Google Play. هر دو از رمزنگاری قوی بهره میبرند، اما در اندروید این موارد بسته به دستگاه میتواند متفاوت باشد، چرا که تعداد زیادی تولیدکننده (و مدل گوشی) وجود دارد که هر کدام روشهای خاص خود را برای بهروزرسانیهای امنیتی دارند.
پاسخ کوتاه این است که به طور منطقی، باز بودن بیشتر به معنای آسیبپذیری بالاتر اندروید در برابر ویروسها، جاسوسافزارها و هک نسبت به iOS است. اما این یک پاسخ قطعی نیست. نکات پیچیده و فراوانی وجود دارد که پیش از رسیدن به یک نتیجهٔ نهایی باید به آنها توجه کرد.
مسائل امنیتی دستگاههای اپل و اندروید
در هر دو پلتفرم، امنترین تجربه وقتی به دست میآید که از تلفن مدل جدیدتری استفاده کنید که جدیدترین نرمافزارها و بهروزرسانیهای امنیتی را داشته باشد. اپل دستگاههای خود را برای مدت زمان نسبتاً طولانی—تا شش سال برای بهروزرسانیهای امنیتی—پشتیبانی میکند. بنابراین حتی کسانی که دستگاههای قدیمیتر اپل را نگه داشتهاند، باید بتوانند تجربهای امن داشته باشند.
در مورد اندروید، این موضوع به تولیدکنندهٔ خاص گوشی بستگی دارد. به عنوان مثال، گوگل برای دستگاههای پیکسل جدید خود هفت سال بهروزرسانی نرمافزاری و امنیتی ارائه میدهد، اما سایر تولیدکنندگان دورهٔ پشتیبانی کمتری دارند—برخی فقط دو سال. این باعث میشود مدلهای قدیمیتر در برابر تهدیدهای امنیتی آسیبپذیر شوند. علاوه بر این، برنامههای بهروزرسانی بر اساس تولیدکننده و نحوهٔ انتشار متفاوت است. با این حال، دستگاههای جدید اندروید از محافظتهای مبتنی بر هوش مصنوعی بهره میبرند که ادعا میشود امنیت بیشتری برای ایمیل، تماسهای تلفنی و مرور وب فراهم میآورند. برخی گوشیها نیز لایههای امنیتی داخلی بیشتری از سوی تولیدکننده دارند.
از آنجا که سیستم اپل کاملاً بسته است و امنیت بهصورت یکسان در تمام دستگاهها استاندارد شده است، چارچوب امنیتی بسیار محکمی بهدست میآید—بهشرطی که دستگاه را جیلبریک نکنید تا به توابع و برنامههای دیگر دسترسی پیدا کنید. استانداردسازی امنیت دستگاههای اندروید به دلایل ذکرشده، چالش بیشتری دارد.
هر دو میتوانند آسیبپذیر باشند
اکوسیستم iOS که به شدت تحت کنترل اپل است، شامل برنامههای App Store است که به دقت ارزیابی میشوند و اپل کد منبع را با توسعهدهندگان به اشتراک نمیگذارد. زیرسیستم Secure Enclave دادههای حساس و شخصی همچون اثر انگشت بیومتریک و پروفایل چهره شما را ذخیره میکند؛ این کار تضمین میکند که حتی اگر گوشی شما به خطر بیفتد، این جزئیات مهم در دسترس نخواهند بود. ویژگی جدیدی به نام Memory Integrity Enforcement (MIE) در آیفون ۱۷، حفاظت بیشتری در برابر جاسوسافزارها فراهم میکند.
گوگل پلی نیز فرآیند بررسی دقیق برنامهها را دارد که توسط Google Play Protect اسکن میشوند. اما از آنجا که کل سیستم اندروید بر پایه متن باز ساخته شده است، کاربران به راحتی میتوانند تنظیمات را تغییر داده و برنامههای غیرمجاز شخص ثالث را دانلود کنند که این امر دستگاه را در معرض آسیبپذیری قرار میدهد. برخی تولیدکنندگان گوشیهای اندروید امنیت اضافی ارائه میدهند، مانند دستگاههای سامسونگ گلیکسی با امنیت Samsung Knox و گوشیهای پیکسل گوگل با چیپ امنیتی Titan M2. اما همه گوشیهای اندروید این تدابیر پیشنصب شده را ندارند؛ بنابراین بدون استفاده از برنامههای ضد ویروس شخص ثالث، همان سطح امنیتی را دریافت نمیکنید، هرچند بسیاری از این برنامهها واقعاً محافظت قابل توجهی ارائه نمیدهند.